Vuurwacht - Welkom

Kruispunt
Onze opinie

België staat voor een cruciale tweesprong: het Land hervormen of het splitsen (zeg maar: opdoeken). Sinds de regering Di Rupo goed en wel in het zadel zit en standvastig de noodzakelijke maatregelen treft om de voorgenomen ‘veranderingen’ tot stand te brengen, is er geen terugweg meer. Voortaan geen ‘rondpoint’ meer om ongemoeid rondjes te draaien; wel een ècht ‘kruispunt’ waar een definitieve richting gekozen wordt. ‘Alea jacta est’ (De teerling is geworpen), aldus Julius Caesar, toen hij in ’49 v.C. de Rubicon overtrok. De aanloop tot deze beslissende fase in ’s Lands geschiedenis heeft lang genoeg geduurd. De tijd is gekomen voor daden.

Onze vaste rubriek ‘Opinie’ heeft gedurende ruim vijf jaar de moeizame ontwikkeling, vol voetangels en valkuilen, met argusogen gevolgd. Het ‘Kruispunt’ is bereikt en wijst de weg naar het nieuwe België van morgen. Lees de laatste bijdrage in de rubriek ‘Kruispunt / onze Opinie’.

Welkom

Wie u ook bent, hartelijk welkom op deze webstek.

Of u nu toevallig, dan wel op aanwijzing van een vriend of via een trefwoord hier bent terechtgekomen, het doet er niet toe. Ik heb een boodschap voor u.

Belgische vlag

Allicht stelt u zich af en toe vragen over oorlog en vrede, vrijheid en dictatuur. Als u zelf de Tweede Wereldoorlog niet hebt meegemaakt, kunt u zich deze ellende eigenlijk maar moeilijk voorstellen. Indien u deze verschrikkingen zelf hebt doorstaan, hebt u er ongetwijfeld heel wat onbeantwoorde vragen aan overgehouden. Hoe dan ook, u zult reeds eerder tot het besef gekomen zijn dat die oorlog veel meer dan louter een stuk geschiedenis voor ons was. Hij heeft niet alleen het gezicht van de wereld en het denken van de mens veranderd, hij duurt als ´t ware nog voort in het leven van velen. Ik heb zelfs politieke gevangenen uit de concentratiekampen ontmoet die nu nog, elke morgen bij het ontwaken, door angst voor de komende dag worden aangegrepen. Sommigen ervaren in hun ijldromen nog de vrieskou van de gure oorlogswinters of de honger en dorst die ze leden als schipbreukelingen toen zij vertwijfeld op zee rondzwalkten. Anderen dragen nog steeds de diepe sporen van het leed en de verliezen die ze toen hebben geleden.

Ruim zestig jaar na die oorlog zijn er echter nog altijd die het gedachtegoed van de toenmalige dictatoriale regimes aankleven. Het extremisme, de vreemdelingenhaat en de terreur duiken helaas weer op.

Hebben wij dan niets geleerd? Hechten wij geen waarde aan onze duur bevochten vrijheid? Was de tol van de oorlog niet zwaar genoeg? Zijn wij de slachtoffers van de oorlog vergeten? Hebben deze hun leven écht voor niets gegeven?

Kunnen wij nog langer blind zijn voor het verdriet, de wreedheid en de ellende van de oorlog?

Ten Geleide

december 2005

Een jonge vriend die enige tijd geleden deze webstek aankondigde, zette toen een dapper mannetje aan het werk. Hoe hard deze ook schepte, het bracht helaas geen aarde aan de dijk. De hele klus zou ik zelf moeten klaren, voetje voor voetje. Het duurde wel wat, maar hier zijn we toch.

Even kennismaken? Ik ben 73 - we schrijven eind december 2005 - en (gepensioneerd) journalist. Ik begon zowat vijftig jaar geleden als freelancer, gaf vervolgens het weekblad De Gids van de Westhoek uit, fuseerde later met De Zeewacht en werd uiteindelijk redacteur van Het Laatste Nieuws aan de kust.

Toen ik op 60-jarige leeftijd met prepensioen ging, wachtte ik niet op het Generatiepact om mij - zo hoop ik toch - wat nuttig te maken. Tijdens mijn journalistieke loopbaan had ik vaak mensen ontmoet die mij spontaan over de oorlog vertelden. Hun verhalen hadden mij telkens verrast en geboeid. Ik besefte dat deze waardevolle getuigenissen onherroepelijk dreigden verloren te gaan. Zo groeide het idee om een en ander op te tekenen en te bundelen. Pas nadat ik met prepensioen was gegaan kon ik er mij echter volledig op toeleggen. Sindsdien heb ik reeds vijf boeken geschreven; daarenboven heb ik drie geschiedkundige werken van andere auteurs uitgegeven.

JMP-Trends
Journalistiek
Media &
Public relations

Wat bezielt mij? Oorlog is op zich eigenlijk geen begeesterend item. We hebben er wel moeten leren mee leven. Ik meen echter, zoals vele anderen, dat wij er alles moeten aan doen om deze ellende uit de wereld te helpen. Ik wens dan ook geenszins het oorlogsgeweld als dusdanig in de verf te zetten of op te hemelen. Ik acht het evenwel zinvol zoveel mogelijk te achterhalen wat de mensen in de oorlog hebben meegemaakt, hoe zij dit alles hebben ervaren, hoe sommigen erin geslaagd zijn te overleven. Kortom, de oorlog in menselijk perspectief lijkt mij een zinvolle en boeiende invalshoek. Deze benaderingswijze is eerder ongewoon. In de meeste ‘oorlogsboeken’ komt het individu als zodanig doorgaans weinig aan bod.

Iedereen, jong of oud, stelt zich wel eens vragen over de oorlog. Wie dit onheil zelf heeft meegemaakt beseft genoegzaam de tragiek van de gebeurtenissen, maar kent vaak niet de achtergrond of de samenhang ervan; wie jong genoeg is om eraan te zijn ontsnapt, tracht te begrijpen hoe dit alles ooit is mogelijk geweest. Hoe dan ook, iedereen is ermee gebaat te weten wat de oorlog voor elke mens betekent; wellicht kan dit collectief besef er enigszins toe bijdragen dat zoiets zich nooit meer zou voordoen.

Moge deze webstek dan ook geen dovemans gesprek worden. Met belangstelling zie ik uw bemerkingen, vragen, suggesties, ja zelfs in- en toelichtingen tegemoet. Laat niet na mij te telefoneren, te faxen, te schrijven of een e-mail te sturen.

Een doktersassistente opperde onlangs (ten onrechte) de mening dat ik “alles wist over de oorlog; ik heb haar laten opmerken dat de gevolgen van dergelijk onheil nagenoeg onmeetbaar zijn. Geen enkele ramp treft zoveel mensen tegelijk en zo diep als de oorlog.

Ik zal pogen “Vuurwacht regelmatig (d.i. twee- à driemaandelijks) bij te werken en/of aan te vullen. Verwacht van mij echter niet teveel, want ik wil ook nog verder boeken (o.m. Deel 4, 5 en 6 van Kustvolk in de Vuurlijn) schrijven. Wellicht wacht er u ook nog een verrassing, maar daarover wil ik op dit ogenblik nog niets kwijt.

Jean-Marie Pylyser
Vaartdijk Zuid 5
8432 Middelkerke
tel. en fax 059 27 86 04
email

Werk in uitvoering

JMP-Trends © 2024