Teamwork

Tien maanden na de vorming van de regering Di Rupo is wellicht het ogenblik gekomen om een eerste (voorlopige en voorzichtige) balans op te maken.
Het globale resultaat van de ‘nationale unie’-zespartijenregering is alvast positief te noemen. Diverse hete hangijzers zoals de staatshervorming, de sanering van de staatsbegroting, de activering van de tewerkstelling, de problematiek van de pensioenregeling en de beperking van de immigratie werden aangepakt; de oprichting van snelrechtbanken, de opwaardering van de politie en het gevangeniswezen en diverse sociale maatregelen inzake tewerkstelling en ouderenzorg of ten gunste van schoolverlaters, 50-plussers en horeca zijn gepland. De actie ter verlaging van de energiekosten is volop aan de gang. De splitsing van BHV, waarop diverse regeringen hun tanden gebroken hadden, is een voldongen feit.
Natuurlijk is niet alles koek en ei. Maar het palmares kan tellen. Ons Landje, dat op een gegeven ogenblik tot de probleemstaten van Europa gerekend werd, bevindt zich weer in de klas van de grote jongens.
Natuurlijk hangen nog donkere wolken ons boven het hoofd. De wereldcrisis en inzonderheid de Europese besluiteloosheid houden ons in de greep. Maar de Belgische regering houdt voet bij stuk.
Ook dat nog: onze premier spreekt Nederlands. Tien maanden geleden was dit nog met haken en ogen. Nu trekt hij reeds behoorlijk zijn streng en heeft hij zelfs geen spiekbriefje meer vandoen. Voorwaar een hele prestatie, net als een dieetkuur van 40 kg.

Alle gekheid op een stokje.
Het is niet de verdienste van één man.
Hoewel de veelkleurige ‘vlinder’-regering Di Rupo zeker niet de gemakkelijkste weg bewandelt, geeft ze – tot nog toe – blijk van een merkwaardige, zeldzaam geziene cohesie. Zeker, de klassieke partijpolitieke ‘uitschuivers’ bleven niet achterwege, maar telkens werden de meningsverschillen vlug bijgelegd of werden ‘compromissen’ aangevoerd. De nakende gemeenteraadsverkiezingen en de oplaaiende burgemeestersambities dreigden wel roet in het eten te gooien. Maar de boer ploegde voort, tot spijt van wie ’t benijdt.

Blijkbaar zijn Di Rupo en Co bezield met een stevige drang om te slagen in hun zware opdracht: het Land te behoeden voor de fatale ineenstorting. Zij beseffen dat enkel de teamspirit de gevaren en de zinloosheid van het ‘barsten’ van België kan beletten.
Het geloof en het vertrouwen groeien van onderuit.
Onze sportlui hebben zich reeds voor de kar gespannen. De recente inspanningen en prestaties van onze nationale voetbalploeg en vooral van het team dat op een meesterlijke manier de kersverse wereldkampioen Philippe Gilbert naar de zege leidde, tonen aan dat teamwork nog wonderen kan verrichten.