11.11.11. Stop de ellende!

Een datum om toch even bij stil te staan. Dat mag wel, als men bedenkt dat de meeste stervelingen deze dagtekening slechts eenmaal kunnen meemaken in hun ganse bestaan. Hij verwijst oorspronkelijk (deels) naar 11 november (1918): heel wat jongeren blijken dit (nog) niet te weten. Wat die dag voor de oudere generaties betekend heeft, beseffen zij evenmin. Het was het einde van de Eerste Wereldoorlog, een zegeteken voor de overwinnaars, een eindpunt van de grootste slachting onder het mensdom ooit (misschien de ‘zondvloed’ niet te na gesproken), een zucht van hoop op een betere wereld van vrede. De historische gebeurtenis droeg helaas ook reeds de kiemen van een nog ergere catastrofe, de Tweede Wereldoorlog, amper 21 jaren later. Ook deze hecatombe is de huidige jeugd bijna onbekend. In onze contreien leven de mensen immers voor ’t eerst in de geschiedenis, nu al 66 jaar zonder groot oorlogsconflict. Het besef en de waardering hiervan ontgaan onze jongeren eveneens. 11.11.11. staat thans voor velen nog enkel symbool voor wereldsolidariteit.
Toch loopt het mis. Gemis aan verantwoordelijkheidszin, hebzucht, onverdraagzaamheid, extremisme vieren hoogtij. Er heerst een internationale monetaire crisis, er dreigt een wereldwijde inflatie; in eigen Land geraakt de regering (in wording) maar niet uit de startblokken.
Donkere onweerswolken bedreigen de toekomst. De armoede, het wantrouwen, de onenigheid, kortom de ellende nemen toe. De bevolking geraakt ontmoedigd, de jeugd vertwijfeld.
Toch is er nog hoop en voldoende reden tot vertrouwen. Precies de diepte van deze ellende zal velen aanzetten om zich nog meer in te spannen en de vernieuwing te helpen realiseren die zich ten allen kante opdringt. Voor ieder van de zowat zeven miljard ‘denkende’ wezens die thans op de aarde vertoeven, is er voldoende zon. Samen kunnen ze erin slagen de wereld voor allen leefbaar te maken,
We hoeven ons hieromtrent geen illusies te maken, noch naiëf te zijn: het is ongetwijfeld een lange weg. Maar niets kan ons weerhouden ernaar te streven, elkaar de hand te reiken.

Het ‘begrotingsconclaaf’ en de start van de G1000 in Brussel alsook gunstige kenteringen in Griekenland en Italië zijn op deze 11.11.11. alvast de eerste tekenen van hoop in deze grauwe herfst.